Alkohol metylowy (metanol) CH30H

Jest produktem suchej destylacji drewna. podobnie jak etanol działa narkotycznie na ośrodkowy układ nerwowy. W organizmie nie spala się, lecz utlenia się do aldehydu mrówkowego, a następnie do kwasu mrówkowego. Trująco działa sam metanol jak i produkty jego przemiany. Alkohol metylowy stosowany jest m.in. jako rozpuszczalnik farb, lakierów i politury. Przez człowieka alkohol ten może być wypity z premedytacją lub co się zdarza częściej - pomyłkowo, ponieważ w smaku nie różni - się zasadniczo od etanolu.                      Do organizmu może dostać się w postaci par przez układ oddechowy  w postaci ciekłej przez przewód pokarmowy i przez skórę. W praktyce spotykamy się prawie zawsze z zatruciem doustnym. Dlatego na opakowaniach metanolu umieszcza się "trupią główkę" jako znak ostrzegawczy. Dawka śmiertelna wynosi średnio l g metanolu na kilogram wagi ciała.

Objawy zatrucia metanolem. Mogą wystąpić już po kilku godzinach od jego spożycia. Często poprzedzone są okresem utajenia trwającym 12-24 godziny. Trucizna ta atakuje ośrodkowy układ nerwowy, przewód pokarmowy i narząd wzroku - głównie nerwy wzrokowe. Początkowo występują zawroty i bóle głowy, uczucie osłabienia, nudności i wymioty, bóle brzucha. Następnie pojawiają się zaburzenia widzenia, prowadzące często do całkowitej ślepoty. Występują również zaburzenie oddychania, drgawki i śpiączka. Śmierć następuje wskutek porażenia ośrodka oddechowego i naczynioruchowego. Przy leczeniu zatrucia metanolem najważniejsze znaczenie ma dializa pozaustrojowa (sztuczne nerki), zadaniem której jest eliminacja z organizmu metanolu i produktów jego rozpadu - aldehydu i kwasu mrówkowego. Płukanie żołądka ma znaczenie tylko w pierwszych 2-3 godzinach po zatruciu. Dla zahamowania procesu utleniania metanolu w organizmie podaje się etanol. Metoda ta wpływa na zwiększenie wydalania metanolu z organizmu w formie nie zmienionej z powietrzem wydechowym i z moczem.