Leczenie hazardzisty – od czego zacząć?
Najpierw należy sprawdzić, czy gra niesie ze sobą przesłanki zmian chorobowych. W tym celu warto zwrócić się o pomoc do specjalistów w celu dokonania diagnozy.
Masz pytania-ZADZWOŃ TERAZ(tel. +48 18 33 17 250) - gwarantujemy dyskrecje
Co zrobić z uzależnionym od hazardu?
Jeżeli uzależnienie od hazardu zdążyło się rozwinąć, należy się zastanowić nad umieszczeniem chorego w zamkniętym ośrodku leczenia uzależnień. Często zdarza się, że uzależniony od hazardu ma również problemy z zażywaniem środków psychoaktywnych.
Chory zobowiązuje się do zaprzestania gry i podjęcia abstynencji od wszelkich środków psychoaktywnych. W leczeniu najważniejsze jest znalezienie prawdziwego podłoża uprawiania hazardu i przekonanie chorego do zmiany sposobu myślenia i opracowanie wspólnie z nim planu wyjścia z kryzysu. Wszystkie problemy hazardzisty powinny być rozwiązywane na płaszczyznach powrotu do stanu własnej równowagi emocjonalnej i społecznej. Zmiany chorobowe w zakresie równowagi społecznej najlepiej leczyć podczas sesji terapii grupowej, dzięki której pacjent może dostrzec, że w problemach z hazardem nie jest jedyny, co pozwalało mu zobiektywizować własną sytuację poprzez jej odniesienie do problemów innych. Poza tym przykład osób, którym udaje się trwać w abstynencji jest ważnym czynnikiem motywacyjnym do pracy nad samym sobą.
Na czym polega terapia uzależnienia od hazardu?
Właściwa terapia odwykowa hazardu jest oparta na podejściu poznawczym zakładającym, że błędne przekonania gracza dotyczące szansy na wygraną prowadzą go do tego, iż mimo kolejnych przegranych wierzy w szansę „odegrania się” i kontynuuje grę. Skoro zatem błędne przekonania generują motywację do gry, to należy zastąpić je myślami racjonalnymi i w ten sposób osłabić chęci do nieracjonalnych zachowań. Terapię poznawczą uzupełniają techniki behawioralne, do których należy m.in. uczenie unikania sytuacji ryzykownych oraz rozwiązywania problemów finansowych hazardzisty. Systematyczna spłata długów przyczynia się do wzrostu poczucia własnej wartości osoby uwikłanej w hazard, co z kolei zmniejsza chęć odegrania się.
W procesie wyjścia z nałogu, jakim jest hazard, ważne jest także pracowanie nad emocjami, szczególnie lęku, wstydu i poczucia winy. nagradzanie siebie za okresy abstynencji, radzenie sobie ze stresem, a także z sytuacjami monotonii i nudy. Charakterystyczna dla hazardzistów potrzeba poszukiwania silnych doznań emocjonalnych powinna być zaspokajana w innych obszarach.
