Jak pomóc hazardziście wyjść z nałogu

Uzależnienie od hazardu jest trudne do zauważenie, ponieważ nie ma widocznych wskaźników jak w przypadku innych uzależnień. Nie możemy też sprawdzić tego żadnym urządzeniem jak w przypadku alkoholizmu czy narkomanii. Jednak jeśli się bliżej przyjrzymy bliskiej osobie, możemy zaobserwować pewne zachowania, które mogą nasunąć podejrzenie, że granie hazardowe zaczyna być problemem.

Masz pytania-ZADZWOŃ TERAZ(tel. +48 18 33 17 250) - gwarantujemy dyskrecje

Dowiedz się więcej

Zachowania i cechy osoby uzależnionej od hazardu:

Wahania nastroju – okresowo bez widocznego powodu jest w euforii a innymi razy jest przygnębiona i wybucha złością (euforia w przypadku wygranej, oraz przygnębienie po utracie pieniędzy)
Zagubienie, odcinanie się, trudności z koncentracją (prawdopodobnie jej myśli sa skoncentrowane na graniu)
Raz na jakiś czas jest bardzo hojna i rozdaje prezenty bez powodu (osoby uzależnione tak zachowują się po wygranej)
Jej rozkład dnia jest utrzymywany w tajemnicy, znika z domu na kilka godzin, bez wyjaśnienia
Okresowo nie odbiera telefonów (w tym czasie może grać), gubi się w wymyślaniu usprawiedliwień
Szybko zamyka komputer, telefon, gdy w pobliżu zjawia się ktoś bliski (prawdopodobnie przeglądała wyniki, albo grała przez internet)
Popada w konflikty
Coraz częściej nie dotrzymuje słowa i zawsze ma usprawiedliwienie
Przestaje interesować się rzeczami które kiedyś były dla niej ważne
Unika dotychczasowego towarzystwa
Zaniedbuje rodzinę, coraz mniej troszczy się o bliskich
Zaniedbuje pracę i pozostałe obowiązki
Kłamie podczas rozmów na temat hazardu
Zmienia swoje zwyczaje dotyczące jedzenia, spania czy życia seksualnego
Narzeka na problemy zdrowotne związane ze stresem (bóle głowy, brzucha, bezsenność)
Sięga po leki i alkohol
Oszukuje lub kradnie w celu zdobycia pieniędzy
Udziela niejasnych wyjaśnień dotyczących gospodarowaniem wspólnych finansów
Bywa drażliwa i agresywna podczas rozmów na temat finansów
Jest tajemnicza i wybucha gniewem w rozmowach o finansach
Ukrywa raporty bankowe
Prawie nigdy nie ma przy sobie pieniędzy
Bierze dodatkową pracę, ale nie widać, żeby były z niej dodatkowe pieniądze
Znikają z domu pieniądze i wartościowe rzeczy, które po pewnym czasie mogą znów znaleźć się na własnym miejscu (korzysta z lombardów)
Pobiera pieniądze z kart kredytowych, bierze pożyczki bankowe lub pożycza od rodziny i przyjaciół
Likwiduje lokaty, polisy ubezpieczeniowe
Ma coraz większe zaległości w bieżących opłatach, nie realizuje na czas płatności

Jak pomóc osobie uzależnionej od hazardu?

Jeśli widzisz, że ktoś bliski ma problem z hazardowym graniem swoim odpowiednim postępowaniem możesz zmotywować go do podjęcia leczenia.
Pierwsze na czym się skupimy to, to czego nie robić, aby nie pomagać w graniu.

Jak nie pomagać uzależnionemu od hazardu:

Pamiętaj, że hazard jest chorobą i aby pomóc w wyzdrowieniu, trzeba zaakceptować ten fakt i przestać się go wstydzić
Nie należy też traktować hazardzisty, jakby był hańbą dla rodziny, jest to choroba z której wyjście jest możliwe jak z każdej innej
Nie należy traktować hazardzisty, jakby był niegrzecznym dzieckiem
Warto pamiętać, że pomoc bliskiej osoby i jej wsparcie są bardzo ważne dla osoby która jest uzależniona od hazardu, ale to hazardzista musi ponieść odpowiedzialność za rozwiązanie problemu
Robienie wyrzutów i wdawanie się w kłótnie ma wątpliwy sens, kiedy hazardzista znajduje się pod działaniem alkoholu lub inne substancji psychoaktywnych
Wygłaszanie kazań i robienie wykładów nie ma większego sensu, może to spowodować dalsze brnięcie w kłamstwa i obietnice, które wiadomo, że nie będą spełnione
Używanie szantażu typu „gdybyś mnie kochał, to byś przestał grać” zwiększa jedynie poczucie winy. To jakbyśmy mówili „Gdybyś mnie kochał, nie miał byś grypy”
Nie należy spłacać długów hazardzisty, w ten sposób uniknie odpowiedzialności za swoje granie.
Nie należy wypowiadać gróźb, których nie jest się w stanie spełnić
Zamiast gróźb lepiej mówić co się czuje w związku z jego hazardem
Nie warto sprawdzać , śledzić i kontrolować hazardzisty, będzie go to prowokować do dalszego kombinowania
Wspólne granie nie sprawi, że będzie mniej grał
Nie należy robić za hazardzistę rzeczy które powinien robić sam np. rozwiązywanie jego problemów, załatwianie jego spraw. Hazardzista powinien ponieść konsekwencje. Pomaganie w załatwianiu spraw sprawi, że nie poniesie konsekwencji, co odwlecze decyzje o podjęciu leczenia.

W kwestii pomocy hazardziście bardzo ważne jest wsparcie ze strony specjalistów jak i rodziny.