Jak leczymy się sami w domu z alkoholizmu

Około 80 % prawdopodobnych alkoholików sama się leczy. Wynika to z tego, że nie mają powodu zadać sobie pytania, czy normalnie piją czy też przesadzają. O takim czy innym pojęciu normalności w temacie picia decyduje środowisko w którym potencjalny alkoholik się wychował, dom – rodzina i wiele przekonań, które nabył w procesie uzależniania.

Domowe sposoby to herbatka malinowa, Alka zecer, kwaśnica, odespanie, rosołki, spacery, doustne elektrolity itp.

Niektórzy idą dalej i stosują już farmakologię w leczeniu zespołu odstawienia czyli kaca. Są to najczęściej środki uspokajające i nasenne. Na tym etapie pojawia się możliwość domowego detoksu, który jest niejednokrotnie zbawienny, ale z drugiej strony zachęcający do dalszego używania alkoholu z uwagi na możliwość bezpiecznego wychodzenia (nie odczuwania konsekwencji nadmiernego picia)  z zespołu odstawienia.

Ten proces to bardzo szybkie utrwalanie choroby alkoholowej.

 „Kac powinien być długi i dotkliwy –wtedy łatwiej go zapamiętać”

Wiele osób uznaje, że nie potrzebuje terapii alkoholowej ktoś, kto pije alkohol,

 ale:

• Nie jest agresywny pod wpływem alkoholu i nie bije żony
• Pije tylko piwo albo wyłącznie dobre i drogie trunki
• Nigdy sam nie pije
• Nigdy nie pije na czczo
• jest wykształcony i inteligentny
• posiada finansowe zasoby
• odnosi cyklicznie liczne sukcesy zawodowe i finansowe

Uzależnienie od alkoholu - to choroba demokratyczna, która nie uwzględnia płci, pochodzenia, wykształcenia ani zamożności - może dotknąć każdego.

Problem polega na tym, że będąc wysoko funkcjonującymi alkoholikami temat naszego alkoholizmu wydaje się odległy. Dobrze funkcjonujemy w społeczeństwie i dlatego trudniej osiągnąć przysłowiowe dno alkoholowe.

Ponadprzeciętnie dobrze radzący sobie alkoholicy przez wiele lat unikają konsekwencji uzależnienia, a ich pozycja zawodowa oraz ciężar obowiązków to często pretekst do dalszego picia. To sprawia, że zazwyczaj  dużo  później decydują się odbyć terapię alkoholową.